ایمنوهیستوشیمی

ایمونوهیستوشیمی (immunohistochemistry)  که به اختصار IHC نیز نامیده می شود ترکیبی از هیستولوژی و ایمونولوژی است. مانند دیگر تکنیک های ایمونواسی شامل سه بخش مهم است :آنتی بادی ها، سیستم های تولید سیگنال برای ردیابی و فاز جامد که واکنش ها در بستر آن انجام می شود. در این روش با استفاده از آنتی بادی که به طور اختصاصی به آنتی ژن متصل می شود می توان وجود یا عدم وجود آنتی ژنی خاص در بافت را بررسی کرد. این اتصال می تواند مستقیم ( یک مرحله ای)  یاغیر مستقیم (دو مرحله ای) باشد.

در روش مستقیم، آنتی بادی اختصاصی آنتی ژن بافت به آنزیم متصل است آنزیم ها در مجاورت با سوبسترا تولید رنگ میکنند که در زیر میکروسکوپ نوری قابل مشاهده است. گاهی به جای آنزیم از رنگ استفاده می شود.

در روش غیر مستقیم آنتی بادی اختصاصی آنتی ژن به بافت متصل شده و بعد از آن آنتی بادی ثانویه را اضافه می کنیم که به آنتی بادی اولیه می چسبد  و از طرف دیگر هم به آنزیم کونژوگه است. این کار باعث تقویت رنگ تولید شده توسط سوبسترا می شود.